Sen Ögrettin Bana
Sen öğrettin bana yaşarken ölmeyi
İçip içip kahretmeyi hayallerde yaşamayı
Sen öğrettin bana umutsuzluklar içinde
O nefret dolu sözlerde bir kere değil
Bin kere ölmeyi ögrettin bana
Aci dolu bu yürekle paket paket içtiğim siğaralarda
Kahretmeyi sen ögrettin bana

Nefret edilmeyi nefretle ölmeyi
Gülerken ağlamayi sen öğrettin bana
Yaşamayı deyil ölümü sevdirdin
Gülüp mutlu olmayi degil kahretmeyi isyani öğrettin .
Sen üzülme yeterki ben de bu akşam
Sirf senin için öleceğim
Bu aciya bu kahredişe son noktayı koyacağım
Bir kuruşuna deyil bir söze feda edecegim.

Sanma unutur bu yürek seni
Sen beni dun öldürdün ama ben ölsemde seni yaşatacagim.
Yagan yagmurda rüzğarda savurlan yaprakta
Bu karanlık gecelerde gördügün her yıldızda
Duydugun her sözde
Sana olan bu isyanımı sevgimi göreceksin

Bir mutluluğum vardi onuda sen aldin
Bir umudum vardi umutsuzluklara kattin
Sana olan bir sevgim vardı
Birde bes para etmez bir canım
Onuda onuda sen aldın
Sen nefret etsende benden ben seni
Nefretimle deyil yuregimle yaşatacagim
Yalan dünyanin yalan sevgilisi

h.yilmaz.yeter